Οι τελευταίες σχολικές μέρες του 2021 θα αποτελούν πάντα μία τρυφερή σχολική ανάμνηση για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μας. Εν μέσω μαθημάτων, διαγωνισμάτων, μέτρων προστασίας και ασφάλειας, ήταν φανερό ότι κάτι «σκαρωνόταν»… Κάτι απλό, μα τόσο «σπουδαίο» τελικά, που, όπως φάνηκε, το είχαμε ανάγκη όλοι μας περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Έτσι λοιπόν κοπιάζοντας μεν, αποδεικνύοντας δε την αστείρευτη φαντασία μας και τη δύναμη της θέλησης, κάναμε δειλά τα πρώτα μας βήματα στον μαγικό κόσμο του θεάτρου με το γνωστό παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ένα δέντρο, μια φορά». «Συνοδοιπόροι» στο όνειρό μας οι γονείς μας και η διευθύντρια του σχολείου μας. Με συγκίνηση, πληρότητα και με την ευχή το μήνυμα των άγιων ημερών να μένει χαραγμένο στις καρδιές μας, αποχαιρετήσαμε το σχολείο μας και την εξαιρετικά δύσκολη χρονιά που λαμβάνει τέλος.
Ζωγραφιά του Τάσου Αναστασίου (Πηγή digitalschool.minedu.gov.gr)
Τη χριστουγεννιάτικη γιορτή μας επιμελήθηκε η εκπαιδευτικός Ελευθερία Ροβυθάκη με τη συνεργασία των εκπαιδευτικών Ευτυχίας Σπελέτα και Αμβρόσιου Ταγιάνογλου.
Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία, λίγα λόγια από τη φιλόλογο του σχολείου μας Ελευθερία Ροβυθάκη…
“Christmas, my child, is love in action.
Every time we love, every time we give, it’s Christmas.”
Dale Evans Rogers
Μια ανάσα από τα Χριστούγεννα, λοιπόν! Δύο ανάσες για την αλλαγή του χρόνου! Επιτέλους! Οι προετοιμασίες μας έχουν ξεκινήσει από καιρό! Στολίσαμε το σπίτι μας, το σχολείο μας, την πόλη μας! Σε λίγο θα ξεχυθούμε στην αγορά… μαζί με τους δικούς μας ανθρώπους! Τα μάτια μας θα κατακλυστούν από τον γιορτινό, λαμπερό διάκοσμο, τα αυτιά μας θα πλημμυρίσουν από γιορτινές μελωδίες. Και τις ευλογημένες μέρες το σπίτι μας θα ξεχειλίσει από χαρούμενες φωνές, ευωδιαστές μυρωδιές, λάμψη και φως. Η αγκαλιά μας θα ανοίξει για να κλείσουμε μέσα τους δικούς μας ανθρώπους. Ευλογημένες μέρες!
Ευλογημένες μέρες για όλους; Όχι! Το γιορτινό κλίμα δεν έχει τη δύναμη να χαρίσει λάμψη και φως στη μουντή και γεμάτη από δυσκολίες ζωή κάποιων συνανθρώπων μας. Σκυφτοί, ρακένδυτοι, αδύναμοι, με χαμηλωμένο το βλέμμα και με απλωμένο το χέρι κάποιες φορές βρίσκονται εκεί στα ίδια σημεία, όπως πάντα … Όμως τώρα το κορμί πονάει περισσότερο, η πείνα μοιάζει πιο έντονη, η αγκαλιά πιο άδεια από ποτέ. Το κρύο γίνεται ακόμη πιο τσουχτερό, όμως εκείνοι ακόμα εκεί …παγωμένοι και μόνοι …κλείνουν τα μάτια, γιατί δεν αντέχουν τόσο φως, τόση αγάπη γύρω τους, τόση ευτυχία. Αναπολούν ευτυχισμένες στιγμές, όπως τότε…που ήταν παιδιά στο χωριό ή όταν ζούσαν στη μακρινή πατρίδα… «Ας έρθει γρήγορα το ξημέρωμα, ας περάσουν αυτές οι μέρες που δεν αντέχονται» μονολογούν… «Αν η καρδιά μας αντέξει απόψε…»
«Ένα δέντρο, μια φορά» το χριστουγεννιάτικο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά, που θα παρακολουθήσουμε. Ο κόσμος της πραγματικότητας για τους ταλαίπωρους της ζωής δεν αντέχεται και τότε ο κόσμος του ονείρου και της φαντασίας ανοίγει διάπλατα για να τους κλείσει μέσα. Εκεί θα βρουν τη σωτηρία, τη λύτρωση …
Ας αλλάξουμε εμείς αυτή τη σκληρή πραγματικότητα! Ας κάνουμε πράξη το θαύμα της ΑΓΑΠΗΣ! Κάθε μέρα, κάθε στιγμή! Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας στους μοναχικούς ανθρώπους, ας προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε όποιον έχει ανάγκη, ας αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και ευαισθησία όλους τους συνανθρώπους μας!
Τελικά τι είναι Χριστούγεννα; «Χριστούγεννα, παιδιά μου, είναι η αγάπη εν δράσει. Κάθε φορά που αγαπάμε, κάθε φορά που δίνουμε, είναι Χριστούγεννα».
Η αυλαία ανοίγει…
